Het is een van de gevaarlijkste manieren waarop je graffiti kunt aanbrengen: hangend aan gebouwen om verticale ingrepen uit te voeren met zicht van ver om je heen.
We kunnen niet over dit fenomeen praten zonder de pixaçao-beweging als oorsprong te noemen, aangezien het de internationale graffitiscene is die zich het meest heeft gericht op het van boven naar beneden raken van gebouwen. Tegenwoordig zijn Subtu en Francisco perfecte voorbeelden van het ambacht, niet alleen dankzij hun pixaçao-tags die door abseilen worden aangebracht, maar ook dankzij hun productie van complexere stukken.
Tegenwoordig wint dit type graffiti een aantal voorstanders in Europa. Onderzoek naar de huidige ontwikkeling van verticale graffiti op het oude continent en de verschillende vormen die het aanneemt, hebben we drie van de meest representatieve schrijvers geïnterviewd, van Berlijn tot Marseille en Valencia, namelijk Ikarus, Crapule en Wins.
WNT AKA “VERTICALE VERNIETIGER”
Bijgenaamd de verticale vernietiger, kan de Valenciaanse schrijver Wins worden beschouwd als een pionier op het gebied van verticale graffiti in Spanje. Naast zijn toewijding aan dit facet van graffiti, staat Wins bekend om het overbrengen van zijn stijl van stukken naar een verticaal formaat zonder op details te beknibbelen.
https://www.instagram.com/vertical.destroyer/
“Gelukkig heb ik geen problemen gehad tijdens het abseilen, maar ik ben op de hoogte van wat er kan gebeuren en de ergste problemen komen van betrapt worden op schilderen.”
- Is Vertical Destroyer een individu of een team?
“Vertical Destroyer” begon bij mij. Beetje bij beetje begon ik vrienden en kinderen uit Valencia te leren hoe ze touwen moesten gebruiken om te schilderen.
- Wat was er voor jou eerst, klimmen of graffiti?
Het is altijd graffiti geweest die me heeft gemotiveerd. Mijn leven heeft altijd in het teken gestaan van graffiti en ik ben altijd op zoek geweest naar nieuwe manieren van schilderen, anders dan andere graffitikunstenaars.
- Hoe kwam je op het idee?
Ik merkte dat niemand in Spanje verticale stukken had durven doen en ik begon te onderzoeken hoe ik het zelf kon doen. Ik heb mijn manier van doen geleidelijk aan verbeterd en sindsdien ben ik op zoek naar betere plekken in Valencia.
- Veel van uw interventies worden uitgevoerd op verlaten plaatsen. Hoe bereid je je voor?
Het eerste is om te zoeken naar een goede plek die vanuit zoveel mogelijk hoeken te zien is. Als ik de plek al heb gevonden, zoek ik uit hoe ik naar binnen kan. Ik zoek de weg naar binnen, of maak er zelf een, en vind de plek waar ik het apparaat kan hangen. Als alles op zijn plaats zit, ga ik de volgende dag terug met al het materiaal en de verf. Als ik alles eenmaal in elkaar heb gezet, zit er niets anders op dan te blijven hangen en een goed stuk te schilderen.
- Wat zijn de problemen die je kunt tegenkomen als je dit soort graffiti aanbrengt?
Gelukkig heb ik geen problemen gehad tijdens het abseilen, maar ik ben op de hoogte van wat er kan gebeuren en de ergste problemen komen van betrapt worden op schilderen.
IKARUS
Als er een Europese stad is die voorstander is van abseilen en graffiti, dan is het Berlijn wel. En daar vinden we Ikarus, lid van de NHS-crew. Hij is een autoriteit op dit gebied en houdt ook van allerlei stadsavonturen waarbij fysieke schade wordt geriskeerd – van stadsverkenning tot metrosurfen.
https://www.instagram.com/ikarus.bln/
“Het gebruik van alpine veiligheidsapparatuur in een stedelijke omgeving vereist kennis van de plek en apparatuur om risico’s te voorkomen. Voor mij is het nemen van risico’s en het verkennen van de stedelijke omgeving een essentieel onderdeel van het graffitispel.”
- Definieert u uw graffiti als pixaçao?
Ik beschouw mijn graffiti niet als pixaçao in het algemeen. Mijn oude crew Berlin Kidz (opgericht door Paradox) bracht pixaçao naar het buitenland, en we transformeerden de stijl naar een Europese stijl, maar nog steeds pixaçao, met kleuren en nieuwe stijlelementen.
Sinds de Berlin Kidz uit elkaar ging, stopte ik met het gebruik van kleuren en begon ik mijn pixos alleen in het zwart te maken. Het is een eerbetoon aan de oorsprong in Brazilië, waar ze gewoon in het zwart schilderen.
Pixaçao is een wereld op zich, omdat het zijn eigen typografie en geest heeft.
Als ik denk aan het doen van graffiti, denk ik aan het doen van een stuk, een overgave of een tag.
Het is ook mogelijk om die twee te mixen, bijvoorbeeld als je een pixo maakt met een outline.
- Denkt u dat risico en stadsverkenning noodzakelijke onderdelen zijn van een goede graffitipraktijk?
Elke graffitipraktijk heeft zijn eigen risico’s en onderdelen. De dingen die ik doe, impliceren risico’s en stadsverkenning. De gevel van een gebouw bereiken betekent een weg vinden door gesloten deuren en naar de zolder erboven.
Om alpine veiligheidsapparatuur in een stedelijke omgeving te gebruiken, is kennis van de plek en apparatuur nodig om risico’s te voorkomen. Voor mij is het nemen van risico’s en het verkennen van de stedelijke omgeving een essentieel onderdeel van het graffitispel.
- Je beoefent ook metrosurfen. Welk belang neemt het in uw activiteiten?
Metrosurfen maakt het mogelijk om moeilijke plekken te bereiken. Ik begon enorme labels op muren te maken vanaf het dak van de trein terwijl deze op het station geparkeerd stond. Het is dus mogelijk om projecten te maken die verband houden met Metro-surfen.
Het andere deel is gewoon spontaan en niet gepland. Er was een tijd dat het een dagelijkse routine van mijn leven werd. Ik deed het voor lange en korte afstanden, in de winter en in de zomer, het maakte gewoon niet uit. Ik raad het niet aan.
- Heb je ervaringen gehad waarin je leven in gevaar was?
Ik wilde een keer abseilen van een gebouw van 120 m in Berlijn. Toen ik begon, realiseerde ik me al snel dat mijn Grigri, het abseilapparaat, niet gemaakt was voor zulke hoogtes. Het touw was te zwaar voor het kleine apparaat en ik had een professioneler en sterker abseilapparaat nodig.
Het probleem was dat ik niet de apparatuur had om weer omhoog te gaan, dus ik moest helemaal naar beneden onder moeilijke omstandigheden en risicovolle omstandigheden.
Door ervaringen als deze leer je hoe je risico’s kunt voorkomen om acties met meer vooruitziende blik te plannen
CRAPUL200
Geboren in Montreuil, strekt zijn passie voor graffiti zich ook uit tot de graffiti-levensstijl, mode en natuurlijk fotografie. Daarom is hij a representatieve architect en documentator van French vertical graffiti.
“Ik leef consequent met mijn tijd en als ik zoveel foto’s deel, is dat omdat het bij het spel hoort. Ik wil de energie van deze wereld en van deze generatie die zo onafhankelijk en creatief is, vastleggen, zodat ik het kan laten zien.”
- Is er een traditie van verticale graffiti in Frankrijk?
Ik denk niet dat er een traditie is, of in ieder geval nog niet. Ik ontdekte het, net als iedereen, op internet.
Echt de eerste kunstenaar in Parijs was Vilot, maar het was dankzij Ecilop, die de praktijk democratiseerde, toen de scène serieuzer werd.
- Welke schrijvers inspireerden je om aan de slag te gaan?
Ecilop zelf. Ik had het al geprobeerd in mijn omgeving, met een vriend in Marseille, waar ik klimmen ontdekte, maar het was duidelijk dat hij het was die me de trucs leerde en me dwong om mijn hoogtevrees te overwinnen. De laatste tijd schilderen we nogal wat samen.
- Wat is het moeilijkste? De daken betreden, de apparatuur voorbereiden of het stuk uitvoeren?
Het lijkt moeilijk, maar in werkelijkheid vergt het gewoon veel voorbereiding en organisatie. Er is geen bepaalde fase moeilijker dan een andere; Ik vind het geweldig om dit als team te doen, maar ook alleen. Het hangt allemaal af van je humeur.
- Je stijl is erg uitgebreid, afhankelijk van de omstandigheden waarin je schildert. Had je al lang graffiti gedaan voordat je begon met abseilen?
Ja, in feite heb ik veel dingen geprobeerd. Ik vind het leuk om te kunnen evolueren in mijn praktijk en abseilen heeft veel nieuwe mogelijkheden en een nog groter speelveld geopend. Zelfs de manier waarop je schildert verandert, de vormen van de letters, de sensaties. Het geeft veel voldoening.
Ik ben nogal rusteloos sinds ik een kind was, ik vond het leuk om overal te klimmen, dus ik denk dat het de volgende logische stap is, vooral in een stad zo druk als Parijs. Verticale graffiti stelt me in staat om weg te ademen van de sterfelijke wereld.
- Uw IG-account bevat lifestyle-foto’s met betrekking tot straatcultuur. Hoe zou u uw foto’s definiëren en hoe belangrijk is uw werk in de fotografie in vergelijking met de praktijk van graffiti?
Ik definieer mijn werk als iets heel vrijs. Ik denk dat het een manier van leven vertegenwoordigt, van vrijheid in deze brandende wereld.
Mijn foto’s vertegenwoordigen mijn generatie, de omgeving waarin ik werk, graffiti, die veel andere dingen van de underground omvat, zoals feesten, het vrije leven, enz. Ik leef consequent met mijn tijd en als ik zoveel foto’s deel, is dat omdat het deel uitmaakt van het spel.
Ik wil de energie van deze wereld en van deze generatie die zo onafhankelijk en creatief is, vastleggen, zodat ik het kan laten zien.
Ik had mijn vrienden veel domme dingen zien doen, de een nog gekker dan de ander, toen het bij me opkwam. Ik dacht bij mezelf: “Ze zijn zo cool dat de wereld het zou moeten weten!”
- Is er een stad in Frankrijk waar je het beste verticale graffiti kunt maken? Waarom?
Ik denk dat Parijs er de beste stad voor is, maar mijn favoriete stad qua avontuur is Marseille. Er is daar een unieke energie, een prachtig licht. Het is een multiculturele stad met veel historie.
- Kun je ons iets vertellen over Reptil Clothing?
Reptielenkleding is een project dat ik vijf jaar geleden ben gestart, tussen mijn studie en mijn werk. Het was een project dat me samen met mijn vrienden bracht. We moesten iets voor onszelf creëren, voor ons; we hadden een echte behoefte, het verlangen om onszelf te definiëren.
We werken vaak samen met artiesten uit de graffitiwereld met unieke limited-edition projecten. Dat kan textiel zijn maar ook redactioneel of video. Persoonlijk verzorg ik de artistieke leiding, met name de foto’s, projecten, organisatie en communicatie. Kortom, van alles een beetje, maar ons team groeit en onze projecten stapelen zich op. Er komen zoveel mooie dingen aan.
Ik denk dat de kracht van Reptil ligt in de authenticiteit, in tegenstelling tot andere streetwear-merken. We zijn niet geïnspireerd door tegenculturen; we proberen onze eigen te vertegenwoordigen en bekend te maken.
*Bij Montana-kleuren die we bewonderen en respecteren iedereen duwen creativiteit en uitdagingen overwinnen. Het is echter‘is onze plicht om herinner je eraan dat we niet van plan zijn iemand aan te moedigen om probeer een creatieve daad Dat kon hun leven op het spel zetten.
